Aan het woord: Boris Noordhoek

In het eerste en tweede deel over de roots van onze boerderij zoomden we in op de oorsprong van de boerderij en sloten we af met de woorden van Henk Noordhoek dat hij trots is dat zijn zoon Boris ervoor gekozen heeft om ook mee te werken op de boerderij. “Hij brengt weer nieuwe inzichten en zo blijven we samen leren en optimaliseren.” De hoogste tijd om Boris te spreken over zijn ambities.

Waarom heb je gekozen voor het agrarische vak?

Het lag eigenlijk helemaal niet voor de hand dat Boris in het agrarische vak zou gaan werken. “Op mijn 18^ehad ik eigenlijk nog niet een heel vastomlijnd plan van wat ik met mijn toekomst wilde en waar ik wilde werken. Ik heb de Bachelor Bedrijfseconomie en daarna de Master Accountancy gevolgd. In eerste instantie in Antwerpen en vervolgens in Tilburg. Een studie waarin alle facetten van het bedrijfsleven aan bod komen, finance, bedrijfskunde, marketing. De keuze voor de Master Accountancy zou ik niet snel weer maken. Dat bleek voor mij toch minder uitdagend en het heeft daardoor moeite gekost om gemotiveerd te blijven. Een halfjaar voor mijn afstuderen had ik uitgebreide gesprekken met mijn vader en heb ik gevraagd of ik mee mocht werken op de boerderij. Zonder verwachtingen over en weer, gewoon samen kijken of dat iets kon worden.”

Vanaf dat moment groeit de interesse van Boris in het leven van de kippen op de boerderij, haalt hij energie en inspiratie uit zijn rondgang op omliggende boerderijen en refereert ook aan zijn samenwerking met dierenarts drs. ing. Sible Westendorp. “Daar heb ik zoveel van geleerd. Hoe ‘boeren’ zij, waar lopen zijn tegenaan en ook het intensieve contact met dierenartsen heeft mij uitgebreide kennis bijgebracht. Ook volgde ik cursussen aan de Universiteit van Wageningen. Het werk is enorm afwisselend. Op een werkdag heb je met verschillende facetten te maken. Die diversiteit brengen mij elke dag heel veel plezier. Van het houden en verzorgen van de kippen, tot het uitbroeden van de eieren, het optimaliseren van de voeding, het snoeien van onze wijngaard, het verzorgen van de herten en meer. Het is heel veelzijdig. Ik zou afhaken als het eentonig zou zijn.” 

In hoeverre speelt innovatie een rol in jullie vakgebied?

Boris vertelt dat hij eigenlijk altijd ‘aan’ staat om te kijken of er dingen beter kunnen. Goed is niet goed genoeg. “Ik ben van mening dat processen altijd nog een stukje beter kunnen. In het verleden bijvoorbeeld broedden wij de eieren niet uit op de boerderij. Ik zag daar een mogelijkheid om, om nog meer in eigen beheer, onder je eigen supervisie te realiseren. Als je het niet probeert weet je niet of het lukt. We zijn toen begonnen met 5 treetjes eieren om te kijken wat het doet, welke aanpassingen nodig zouden zijn in de stal etc. Dat proces beviel ons toen zo goed, dat we besloten hebben om ervoor te gaan. En nu wordt De Zeeuwse Kip alweer een aantal jaren ook echt op onze boerderij geboren.”

Datzelfde geldt voor het voer van de kippen. “In het verleden kwam het voer als ‘standaard’ voer uit de fabriek. Ook daar begon het bij mij te kriebelen, waarom kunnen we dat niet grotendeels zelf realiseren met alle prachtige grondstoffen die wij op onze boerderij verbouwen? In die tijd werd ook onze nieuwe stal gebouwd. Dat was het moment om door te pakken. Er moesten immers toch nieuwe voedersilo’s gebouwd worden, dus waarom bouwen we die niet centraal op het terrein zodat we onze eigen voerkeuken kunnen realiseren? En zo geschiedde, onze eigen grondstoffen zals tarwe, maïs en veldbonen vormen nu de basis van het voer van onze Zeeuwse kippen.”

Boris geeft aan dat het verbeteren van processen echt iets is waar hij energie van krijgt. “Het is een gevoel van binnenuit, komt voort uit een stukje onrust, maar het is mooi om te zien dat kleine dingen die we toepassen, uitgroeien tot mooie initiatieven. We weten dat we niet alles alleen kunnen, en pakken dan ook zeker de benodigde expertise erbij om onze vraagstukken te beantwoorden. We blijven nieuwsgierig, verdiepen ons in de materie en werken samen met de experts. Zij kunnen ons wijzen op eventuele valkuilen. Het is een intense samenwerking. Wij weten als geen ander wat er bij ons op stal gebeurt en zijn kritisch, de experts zijn thuis in de details en wij kijken nauwgezet wat voor ons kan werken.”

Wat hoop je te bereiken?

Boris vertelt met enthousiasme en trots dat er nu een mooi en veelzijdig bedrijf staat. “Herten, kippen, een eigen wijngaard waarvan we hopen dat we onze eigen wijnen kunnen gaan maken. Ik vind het mooi dat we onze eigen afzet voor onze producten hebben weten te creëren. Het directe contact met de particuliere consument en restaurants geeft ons enorm veel energie. De waardering die we krijgen voor onze producten zorgt voor plezier. We zijn realistisch en weten dat de huidige consument er over 5 jaar ook zomaar anders uit kan zien, maar door contact te onderhouden met onze consument weten we wat er speelt en waar hun behoeftes liggen.”

Op de vraag of actuele wet- en regelgeving invloed heeft op de manier van boeren, antwoord Boris resoluut. “Elke dag kan anders zijn. We zijn volhardend in het werk wat we doen. We kunnen niet elke dag stilstaan bij de dingen die kunnen veranderen. Het blijft wispelturig en zal nooit een stabiele factor worden. Ik voel persoonlijk weinig frustratie, aan protesten doe ik niet mee. We hebben de energie om ons businessmodel verder uit te rollen. Ja, ‘boeren’ is op de scherpst van de snede als het gaat om de marges, die zijn miniem, maar het contact met de consument doet ons enorm goed. En dat is wat ons betreft het belangrijkste. Ik voel nog steeds waardering voor de boer.”