Eerste Zeeuwse hertenfokkerij

Staat er voor het kerstdiner hertenbiefstuk op het menu? Dan zou het zomaar kunnen dat het een Zeeuws stuk vlees is.

Henk Noordhoek en zoon Boris waren er afgelopen jaren druk mee. Tien hectare grond maakten ze geschikt voor de dieren en een oude kippenstal bouwden ze om tot hertenverblijf. “Ze worden hier behoorlijk verwend”, vertelt Henk. “Er is genoeg gras en we hebben ook hagen aangeplant die herten graag eten.” Boris vult aan: “In de zomer lopen ze buiten op het gras en in het najaar gaan ze naar binnen en krijgen ze het voer dat ze buiten niet meer kunnen vinden. Dat is best vergelijkbaar met het houden van koeien. Die gaan in de winter ook vaak naar binnen.”

Vluchtdier

Toch zijn herten heel andere dieren, weten de twee. Henk: “We moesten ze echt leren lezen. Met herten moet je geduld hebben. Het is een vluchtdier van nature en als je ze wilt verplaatsen van de ene naar de andere wei, dan moet je ervoor zorgen dat je de rust in de roedel houdt en hen de tijd geeft om ze zelf te laten denken.” Boris: “We proberen goed naar het gedrag te kijken. Als je dat eenmaal gaat kennen en herkennen, dan wordt het met de dag leuker.”

Er lopen zo’n zestig hindes rond op de boerderij in twee roedels van dertig. Bij elke roedel staat een bok en alle vrouwtjes krijgen daar elk jaar een kalfje van. Henk: “Ja, de bokken hebben het er maar druk mee. Voordat de bronstijd begint zijn ze moddervet, maar daarna willen ze niet meer eten omdat ze maar één focus hebben. Dan worden ze broodmager, puur door achter de hindes aan te lopen. In het wild komen ze wel eens te overlijden, want dan zijn ze zo mager dat ze geen reserves meer hebben om de winter door te komen.”

Zes hertenfokkerijen in Nederland

Naast de herten heeft de familie Noordhoek zo’n 72.000 scharrelkippen. Al 55 jaar wordt er geboerd in de familie, maar “de edelherten hebben het werk nog leuker gemaakt”, aldus Boris. “Het is een stukje verbreding, een nieuwe uitdaging.” Er zijn maar een stuk of zes hertenfokkerijen in Nederland, dus voor de kennis hielden de mannen onder meer contact met een hertenboerderij in Brabant.

De kalven die de hindes krijgen blijven anderhalf jaar in Wolphaartsdijk en gaan daarna naar een slachterij buiten de provincie. Vervolgens komt het vlees weer terug op de boerderij en wordt het verkocht onder de naam Het Zeeuws Hert. En wat de familie Noordhoek deze kerst eet, kan iedereen natuurlijk wel raden: “Ja, hertenbiefstuk natuurlijk en ik hoop dat het bij wel meer mensen dit jaar op het menu staat”, zegt Boris lachend.

Bekijk de uitzending over Het Zeeuwse Hert op Omroep Zeeland